Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κορινθίων, την 10η Απριλίου 2009, ομόφωνα αποφασίσθηκε να ονομασθεί η αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης (Δαμασκηνού & Κολοκοτρώνη) σε αίθουσα «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΜΙΟΣ». Την εισήγηση έκανε ο Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρος του Πνευματικού-Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Κορινθιών Γεώργιος Φαρμάκης.
Ο Γεώργιος Σάμιος από το 1928, με αφορμή το σεισμό και παρότι ακόμη γυμνασιόπαιδο, αρχίζει τη δράση του. Μετέχει σε επιτροπές με κύριο αντικείμενο την εξεύρεση πόρων για τους σεισμοπαθείς και συνδέεται με πραγματική φιλία με το μακαριστό Μητροπολίτη Κορίνθου Δαμασκηνό. Ξεχωρίζει για τη μεγάλη ευχέρεια του λόγου του. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης του Συλλόγου Φοιτητών Κορινθίας (1934) και ως πνευματικός άνθρωπος της εποχής του δημιουργεί λειτουργικές εστίες πολιτισμού και παράλληλα θέτει ως κύριο στόχο του τη σύσταση μιας πλήρους και λειτουργικής βιβλιοθήκης στην πόλη της Κορίνθου. Με προσωπικά έξοδα και κόπο, ενεργοποιεί το σύνολο της Πανεπιστημιακής κοινότητας και Πολιτικούς, κατορθώνοντας εν τέλει το στόχο του.
Ως φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, δημοσιογραφεί μαχητικά στις έγκριτες τότε εφημερίδες της Κορίνθου (ΝΕΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΗ ΗΧΩ, ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ). Τα άρθρα του διακρίνονται για την απροσχημάτιστη κριτική των κακώς κειμένων, καθώς και την υποστηρικτική προβολή των όποιων φιλοπρόοδων πρωτοβουλιών που κατά καιρούς θα εκδηλωθούν στους κόλπους της προπολεμικής κορινθιακής κοινωνίας. Τα άρθρα αυτά, με το φλογερό και ανιδιοτελές της πρόθεσής τους, θα κάνουν αίσθηση και θα λειτουργήσουν ως σημείο αναφοράς στην επιχειρηματολογία των προοδευτικών δυνάμεων για τη διόρθωση πολλών κακώς κειμένων της Κορίνθου, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του απλού και φιλεργατικού κόσμου. Δύο απ΄ αυτά, Οι Κηφήνες (18-8-1937) και Νομική και Κοινωνική ΄Αποψις μιας Διεκδικήσεως (25-8-1937), τα οποία δημοσιεύονται στην εφημερίδα η «ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ», αποτρέπουν από τη διεκδίκηση θράσους και ιδιοτέλειας κάποιους επίδοξους Κορίνθιους καταπατητές, να παρουσιάσουν πλαστούς τίτλους ιδιοκτησίας της παραλίας του Φλοίσβου. Παράλληλα ασχολήθηκε με διάφορα είδη του πεζού και ποιητικού λόγου με το ψευδώνυμο «Γοργίας».
Διακρίνεται ως ηρωικός μαχητής στα πεδία των μαχών του Αλβανικού Μετώπου(1940-1941). Ο πρώτος χρόνος της γερμανο-ιταλικής κατοχής τον βρίσκει στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κόρινθο, να στελεχώνει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ). Η αγωνιστική δράση του θα γίνει αντιληπτή από τις δυνάμεις της κατοχής και φυγαδεύεται στην Αθήνα, όπου στην αθηναική αντίσταση πλέον με το ψευδώνυμο «Λευτέρης», είναι υπεύθυνος δράσης για τις περιοχές Γκύζη, Εξαρχείων, Κολωνακίου, Παγκρατίου και πλατείας Ομονοίας. Περί τα μέσα Οκτωβρίου του έτους 1943, συλλαμβάνεται από τις δυνάμεις κατοχής και κρατείται στις φυλακές Χατζηκώνστα. Δέχεται πιέσεις να υπογράψει δήλωση μετανοίας και να καταδώσει άλλους συναγωνιστές του. Λόγω της άρνησής του μεταφέρεται στις αρχές του 1944 στο κολαστήριο του Στρατοπέδου του Χαιδαρίου. Θα αρνηθεί με σθένος να εξαγοράσει την απελευθέρωσή του προτιμώντας το βέβαιο και συνάμα περήφανο θάνατο.
Περί το τέλος Απριλίου του έτους 1944, ύστερα από επιτυχές σαμποτάζ του 6ου Συντάγματος του Ε.Λ.Α.Σ. Αργολιδο-Κορινθίας ( ανατίναξη σιδηροδρομικής αποστολής πολεμοφοδίων των Γερμανών στην Δ. Κορινθία), οι Γερμανοί σε αντίποινα και για παραδειγματισμό θα επιλέξουν για εκτέλεση 50 κρατούμενους Έλληνες πατριώτες από το Στρατόπεδο Χαιδαρίου. Στις 3 Μαίου του έτους 1944 ο Γεώργιος Σάμιος σε ηλικία μόλις 32 ετών, μαζί με 49 ακόμη Έλληνες πατριώτες, θα εκτελεσθεί σε ύψωμα των Αγίων Θεοδώρων Κορινθίας στο σημείο όπου σήμερα δεσπόζει το μνημείο των 50 πεσόντων ηρώων.
Στη μνήμη του η οικογένειά του δωρίζει στο Δήμο Κορινθίων, με τη συμβολαιογραφική πράξη με αρ. 1824/10.12.1998, ένα οικόπεδο 3.700 τ.μ. στην παραθαλάσσια περιοχή της Κορίνθου προς Ποσειδωνία.
Για την πόλη της Κορίνθου που τόσο αγάπησε και αγωνίσθηκε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Π.Π.Κ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΗΣ