Κόρινθος 05-08-2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνεχίστηκε με αμείωτο ενδιαφέρον, την Τρίτη και την Τετάρτη, το αφιέρωμα στην αρχαία τραγωδία και κωμωδία αντίστοιχα. Το κοινό πάντα πιστό και ενθουσιώδες σε αυτή την καλοκαιρινή «πρόσκληση» πολιτισμού από τον Δήμο Κορινθίων, δίνει καθημερινά το παρόν στο Θέατρο Εξαμιλίων «Μίκης Θεοδωράκης».
Την τρίτη, η τραγωδία του Ευριπίδη «Ηρακλείδαι» του Δημοτικού θεάτρου Μαραθώνα καθήλωσε το κοινό. Ο αρχαίος τραγωδός και ποιητής της υπέρβασης ξετυλίγει όλη την ευφυΐα του, καθώς συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την Ελληνική μυθολογία με μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Ελλάδος. Ενώ στη τραγωδία της «ειμαρμένης» αποφασίζουν οι θεοί, στην τραγωδία του «πάθους» του Ευριπίδη υπάρχει ο λόγος των θεών και ο λόγος του ανθρώπου, όπου πολλές ο ίδιος (ο άνθρωπος) τους προκαλεί. Ενώ οι θεοί ορίζουν τους νόμους, ο άνθρωπος από την άλλη, φέρνει μέσα του τη δυνατότητα και της πρόσκλησης και της υπέρβασης του τραγικού. Η αντιπαράθεση της ανθρώπινης επιλογής απέναντι στο νόμο των θεών ενέχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει την υπέρβαση. Εξέχουσα θέση στην τραγωδία κατέχει η Μακαρία, κόρη του Ηρακλή, η οποία με την εθελουσία θυσία της, αναδεικνύεται σε πανανθρώπινο σύμβολο.
Η τραγωδία γράφτηκε εν μέσω του Πελοποννησιακού πολέμου, όπου οι Αργείοι έχουν ένα διττό συμβολισμό : από τη μια μεριά οι φιλοπόλεμοι Σπαρτιάτες από την άλλη οι φιλοπόλεμοι Αθηναίοι, και στη μέση οι φιλειρηνικοί πολίτες των δύο αυτών πόλεων που υπακούουν όχι σε εθνικιστικές εξάρσεις αλλά πιστεύουν στην ανθρωπιά και στο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζει ειρηνικά.
Η δεύτερη παράσταση του Αριστοφάνη «εκκλησιάζουσες», συνεπήρε τους θεατές που καταχειρότησαν τους πρωταγωνιστές του πολιτιστικού κέντρου του Δήμου Καλυβίων. Η κωμωδία είναι η προτελευταία από τις σωζόμενες του Αριστοφάνη, εξελισσόμενη στο τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου με τους Αθηναίους ηττημένους και υποχρεωμένους να κατεδαφίσουν τα Μακρά Τείχη και τα οχυρά του Πειραιά. Εδώ οι γυναίκες πρέπει να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία από τους άντρες και να επιβάλουν τις δικές τους κυβερνητικές ιδέες, όπου η κοινοκτημοσύνη όλων των αγαθών αλλά και του έρωτα θα έχουν τον πρώτο λόγο. Η αντιπαράθεση δεν βρίσκεται ανάμεσα στα δύο φύλλα αλλά στη σύγκρουση δύο κόσμων: ενός παρηκμασμένου από τη μια, με έναν κόσμο όμορφο και νέο από την άλλη. Οι γυναίκες φορούν το πρόσωπο του παλιού(αντρική μάσκα) για να το πολεμήσουν και να πάρουν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους. Εδώ βλέπουμε, ότι για να «κτυπήσει» κάποιος το σύστημα, το οικειοποιείται με σκοπό να το χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Η νέα διακυβέρνηση έχει σοσιαλιστικά στοιχεία που επιβάλουν την κοινοκτημοσύνη όλων των αγαθών αλλά και του έρωτα.
Η διαχρονικότητα των έργων αυτών είναι σημαντική στη καθημερινότητά μας δείχνοντας τη συνύπαρξη των αντιθέσεων : άντρας–γυναίκα, εφιάλτης-λύτρωση, Όνειρο–πραγματικότητα, πόλεμος–ειρήνη καθώς επίσης προσφορά, υπέρβαση, θυσία. Η Δημοτική Αρχή, πέρα από τα πολλά και σημαντικά έργα υποδομών, νοιάζεται, ενισχύει και συμμετέχει ενεργά στα πολιτιστικά μας δρώμενα, που σκοπό έχουν να αναβαθμίσουν την εικόνα του Δήμου μας και να καταστήσουν «κοινωνούς» της τέχνης και του πολιτισμού όλους τους συμπολίτες μας.
Από το γραφείο τύπου